Program „Od Przedszkolaka do Pierwszaka” precyzuje organizację procesu wychowawczo-dydaktycznego.
Zwraca się w nim uwagę na celowość działań nauczyciela i dziecka. Program jest uporządkowanym
zbiorem celów ogólnych, czyli tych adresowanych do nauczyciela, określających jego zamysł,
zamiar, strategię pracy i celów operacyjnych zwanych też szczegółowymi, określających konkretne
osiągnięcia, umiejętności dzieci, wskazuje także wiadomości i treści, które dziecko opanuje, zdobędzie
w wyniku planowanych działań wychowawczo-dydaktycznych. Cele operacyjne wynikają z celów ogólnych.
Taki układ treści w znacznym stopniu ułatwia opracowywanie narzędzi badawczych, niezbędnych
do diagnozowania osiągnięć wychowanków.
Program jest zgodny z podstawą programową wychowania przedszkolnego, ściśle się do niej odnosi.
Punktem wyjścia do opracowania Programu stały się cele wychowania przedszkolnego określone
w podstawie programowej wychowania przedszkolnego.

GŁÓWNE CELE WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO OKREŚLA PODSTAWA
PROGRAMOWA:
Wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie 1. czynności intelektualnych potrzebnych
im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji:
●●Wszystkie uzdolnione przedszkolaki potrzebują konkretnych, prawdziwych sytuacji w których mogą
wypróbować swoje pomysły, możliwości. To punkt wyjścia dla nauczyciela i rodzica.
●● Każde dziecko jest indywidualnością, nie można więc użyć jednego wzorca dla wspomagania
wszystkich uzdolnionych dzieci, ale wykorzystać własne pomysły dostosowane do indywidualnych
cech i możliwości wychowanka.
●● Dla dziecka należy tworzyć sytuacje, w których mogłoby wykorzystać swój twórczy potencjał. Należy
stymulować intelekt dziecka. Sprawdzają się tutaj metody aktywizujące, w tym służące rozwiązywaniu
problemów, mobilizujące do myślenia przyczynowo-skutkowego. Sprawdzają się również działania
w „kącikach zainteresowań”, w których można doskonale umożliwić dzieciom poprzez dobór odpowiednich
pomocy, środków dydaktycznych, zabawek, rozwijanie i odkrywanie swoich możliwości.
●●W przedszkolu oprócz zorganizowanych zajęć zdarza się wiele sytuacji, które można wykorzystać
do kształtowania czynności intelektualnych chociażby wynikających z zabawy dziecięcej czy zajęć
codziennych np. podczas nakrywania do stołu sprawdzenie czy wystarczy dla wszystkich łyżek,
rozdzielanie „po jednej dla każdego” czy też poranne liczenie – ustalanie ile dzieci przyszło do grupy,
ustawienie w szeregi dziewczynek i chłopców – porównywanie „na oko” kogo jest więcej, poprzez
kolejne ustawianie się w pary chłopiec – dziewczynka, zabawa samochodami tak ulubiona szczególnie
przez chłopców wzbudza zainteresowanie i zdobywanie wiedzy technicznej u dzieci. Każda sytuacja
nadarzająca się w ciągu całego dnia w przedszkolu może stać się okazją do nauki.
●● Niezwykle ważne jest hartowanie emocjonalne dzieci, które pomaga wszystkim dzieciom radzić
sobie w życiu. Odporność emocjonalna warunkuje udane funkcjonowanie w grupie, udaną edukację.
Zawsze pamiętać trzeba o tym, że należy wspierać swojego wychowanka w działaniach, motywować
go do podejmowania zadań, chwalić umacniając jego poczucie wartości, pozwolić mu działać
i doświadczać. Błędem jest wyręczanie pojmowane jako troska i pomoc.